Wandelen is helemaal hip – of het heeft in ieder geval iets van zijn stoffige karakter verloren. Steeds meer mensen wandelen. Het is goed voor je lichaam en je geest. Maar gezellig met je vrienden of partner wandelen is wel wat anders dan helemaal alleen. Ik ging alleen op stap en dit is wat ik tegenkwam.
Solo wandelen: helemaal alleen
Sinds ik Remco heb leren kennen is mijn liefde voor wandelen toegenomen. Zo’n 15 jaar geleden dus. Al had ik toen niet gedacht dat ik het ooit zou gaan zien als een dagelijkse levensbehoefte.
Gewoon een rondje door het park of wandelend naar de markt en ook regelmatig langere wandelroutes. We genieten samen van de natuur en vinden het leuk om met vrienden meer buiten te zijn. Afgelopen zomer maakten we een meerdaagse wandeltocht door de Franse bergen. Voor ons beide een unieke ervaring.
Tot zover kun je me misschien nog volgen. Maar een wandeling maken, helemaal alleen? Heb je daar wel eens aan gedacht? En dan bedoel ik niet een rondje naar de supermarkt. Maar echt 5, 10 of nog meer kilometers door een onbekend gebied – helemaal alleen..
Raak ik je al kwijt? Of wandel je nog mee?
Minder stress door een levensles
Alleen wandelen is zeker geen gesneden koek. Twee jaar geleden ben ik ermee begonnen en ik moet elke keer weer een drempel over. Letterlijk en figuurlijk. De laatste wandeling die ik maakte deed mij iets beseffen.
Tijdens die solo wandeling kwam ik erachter hoeveel kleine lessen er zijn die ik elke dag tegenkom. En hoe een solo wandeling een oefenterrein kan zijn voor het maken van keuzes, voor het nemen van meer regie of omgaan met andere stressoren in het leven.
Deze 6 waardevolle lessen wil ik graag met je delen:
- Jij bepaalt de weg
- Zelfzorg doe je zelf
- Kracht en kwetsbaarheid gaan hand in hand
- Buiten de comfortzone is niet heel ver weg
- Je kunt meer dan je denkt
- Wees benieuwd naar elk deel van het pad
Les 1: Jij bepaalt de weg
Er zijn in Nederland heel veel wandelingen! (echt heel veel). Dus wanneer je alleen gaat wandelen begint daar al een hele belangrijke les. Je hebt zelf de weg te kiezen!
Misschien hou jij ervan om je eigen pad te volgen. Misschien ben je over het algemeen wat volgzamer ingesteld of zoek je bevestiging bij je vrienden of familie.
Ik vind het best lastig keuzes te maken. Het is veel gemakkelijker om een keuze te maken uit twee opties die een ander mij geeft, dan zelf te kiezen uit een heel breed aanbod.
Welke route ga je lopen? Welk gebied, hoe lang en wanneer. Hierin heb jij volledige keuzevrijheid.
Vervolgens begin je aan jouw gekozen route. Je volgt het pad en dan:
- Kun je de route 2 kanten op lopen
- Raak je halverwege de aanwijzingen kwijt
- Merk je opeens dat het eigenlijk te lang is
- Is het eigenlijk helemaal niet een mooie route
- Zie je olifantenpaadjes, uitkijkpunten en andere wegen waarvan je niet zeker weet hoe ze lopen
Wat doe je dan? Je hebt niemand naast je om het aan te vragen, je keuze bij neer te leggen of om op te vertrouwen. Het is aan jou! Hoe mooi en spannend om dan echt zelf te kiezen en te bepalen wat jouw weg zal zijn. Want, dat betekent ook dat je elke stap jezelf moet toe eigenen.
Own your own choices. Ook degene die je niet kiest.
Michelle van Dusseldorp
Er is geen één route in het leven hetzelfde. Je hebt echt zelf keuzes te maken over jouw weg (of in ieder geval hoe je jouw weg loopt). Vind je dit spannend? Ga dan eens in de praktijk oefenen door een lange wandeling alleen te maken. En ervaar dat je het kan!
Les 2: Zelfzorg doe je zelf
Een lange wandeling vraagt voorbereiding. In ieder geval denk je na over:
- Welke route ga ik lopen?
- Wat neem ik mee aan spullen of eten/drinken?
- Hoe kom ik bij de route?
- Is mijn telefoon opgeladen of neem ik een GPS-horloge mee?
- Welke schoenen doe ik aan?
Je zou toch denken dat je dit altijd al zelf doet. Maar op het moment dat je alleen op pad gaat kom je erachter dat je waarschijnlijk regelmatig vertrouwt op de voorbereiding van je partner of vrienden. Zo weet ik dat Remco altijd de route kent. Maar als ik alleen op pad ga moet ik toch echt zelf zien te ontdekken waar ik loop of heen moet.
Tijdens de wandeling speelt zelfzorg ook een belangrijke rol. Heb je behoefte aan een lange pauze? Moet je misschien onderweg je behoefte doen? (ja ja dat moet ook gebeuren;)) En doe je dat dan ook? Vergeet je onderweg niet voldoende water te drinken of even op een bankje te zitten en genieten van het uitzicht?
Het klinkt allemaal vrij simpel, maar wanneer je alleen aan het wandelen bent besef je hoeveel van dit soort kleine momenten van zelfzorg er zijn. En juist die zijn heel relevant. Want zo zorg je ervoor dat je een comfortable wandeling hebt en ook het eindpunt op een prettige manier haalt. En geldt dat eigenlijk niet ook voor iedere dag van ons leven?
Zelfzorg: Wie denk je dat het anders voor je gaat doen?
Michelle van Dusseldorp
Les 3: Kracht en kwetsbaarheid gaan hand in hand
Je kunt op verschillende manieren kijken naar een solo wandeling.
De één zal denken: wat saai.
De ander denkt: wat heerlijk!
En weer een ander denkt misschien: dat is niet zo veilig.
Dit zal voor jou weer heel anders zijn dan voor mij. En toch denk ik dat er voor alles wat te zeggen is.
Het vraagt wat moed om drie uur lang door de bossen te banjeren en over de heide te dartelen. Maar het gééft ook moed. Tijdens een wandeling in mijn uppie, ervaar ik dan ook altijd mijn kracht en kwetsbaarheid tegelijkertijd.
Het geeft je zelfvertrouwen. Je voelt letterlijk en figuurlijk dat je op eigen benen staat. En natuurlijk is dat soms best spannend.
Laten we eerlijk zijn, je bent kwetsbaar. Wanneer je verdwaalt of bijvoorbeeld door je enkel gaat is er niet direct een partner om je te helpen. Maar die kwetsbaarheid is ergens ook reëel in het leven toch?
We moeten in een zekere zin voorzichtig zijn, goed nadenken over keuzes en onveilige situaties niet opzoeken. Maar we willen toch ook op ontdekking? Nieuwe en leuke dingen zien? Ons leven leven? Dan vraagt het soms om stappen te zetten waarbij kracht en kwetsbaarheid hand in hand gaan. Het één sluit het ander niet uit.
Als je iets wil en angst staat je in de weg nodig hem dan vriendelijk uit om mee te gaan. Belangrijk onderdeel van het proces, hij hoeft het alleen niet meer te leiden
Lucy Woesthoff – Woman
Les 4: Buiten de comfortzone is niet heel ver weg
Elke wandeling opnieuw is voor mij een stap buiten mijn comfortzone. Het gebied is nieuw, de afstand heb ik misschien nog niet eerder gelopen of de weersomstandigheden maken het een uitdaging.
Misschien voelt dit alles als ver buiten jouw comfortzone! Je wandelt helemaal niet graag en als je dit doet, dan doe je dit echt… niet… alleen… No way! Dat mag, maar laat me je helpen.
Elke stap die je zet is er één buiten de comfortzone. Het hoeft allemaal niet zo spectaculair te zijn. Misschien loop je vaak eenzelfde rondje en is het voor jou al een mooie uitdaging om eens naar een ander gebied te gaan. Misschien wandel je heel vaak alleen maar is het voor jou een uitdaging om eens zonder muziek te wandelen en echt de stilte te ervaren.
Wandelen is een milde vorm van jezelf uitdagen. Zelfs al verleg je jouw grens, je gaat er echt niet snel schadelijk overheen. En dat is ook een mooie levensles.
Wil je verandering in je werk, in je thuissituatie, in het opruimen van je huis of duurzamer leven? Dan voelt het soms alsof je grootse keuzes moet maken. Maar weet dat juist ook kleine stappen en keuzes, al een grootse impact kunnen maken.
True freedom is no fear
Nina Simone
Les 5: Je kunt meer dan je denkt
Tijdens een wandeling in de natuur kom je vaak tot rust en geniet je van je omgeving. Maar je neemt ook jezelf mee.
Ken je dat, in gesprek zijn met jezelf? Vast wel. Van die halve dialogen over situaties en mensen maar vooral over jezelf. Ideeën, verlangens, en keiharde overtuigingen die in je hoofd heen en weer echoën. Ze werken niet altijd bevorderend.
Wanneer ik begin met een wandeling is er altijd die stem die denkt dat ik het niet kan volhouden. Of het nu 5, 10 of 25 kilometer is. Sterker nog, er is vaak een stem die zegt dat ik beter niet kan gaan. Met welke reden dan ook.
En elke keer weer dat ik het eindpunt van een wandeling bereik weet ik dat ik het wel kan. Het besef groeit gelukkig dat ik al die tijd al meer kon dan mijn gedachten dachten. Zelfs al zou ik het eindpunt nooit bereiken.
Tijdens het wandelen zul je dit interne dialoog waarschijnlijk tegenkomen. Je hebt immers niemand naast je om tegen aan te kletsen.
Hetgeen er in jouw hart of hoofd leeft, zal je onderweg tegen kunnen komen. (dit is denk ik vaak onbewust een reden waarom velen alleen wandelen ook niet zien zitten).
Het mooie hiervan is dat je tijdens een wandeling wel verder moet. Je bent onderweg en je hebt te dealen met hetgeen je van jezelf tegenkomt. Natuurlijk kun je ervoor kiezen om niet door te lopen maar terug te gaan. Maar in alle gevallen heb je een stap te zetten.
En tijdens een wandeling ervaar ik vaak dat ik meer kan dan dat mijn gedachten denken. Ik stap er overheen.
Courage dear heart
CS Lewis
Les 6: Wees benieuwd naar elk deel van het pad
Van nature ben ik behoorlijk resultaatgericht. Ik vind het prettig om toe te werken naar een concreet eindpunt.
Met wandelen heb ik dat ook regelmatig zo ervaren. Dat ik bij het begin al bezig was met het eindpunt. Dat betekent dan wel dat er nog een paar uur ploeteren tussendoor komt, maar met het oog op de ‘finish’ dacht ik dat beter vol te kunnen houden.
Ik genoot te weinig van de reis en was te veel bezig met mijn bestemming.
Misschien herken je dit wel? Dat je onderweg bent in het leven (in je baan, opleiding, thuis etc.) en dat je altijd bezig bent met de toekomst. Altijd met een ‘mijlpaal’ die nog komt. Misschien vanuit verlangen, of vanuit angst voor wat misschien niet gaat lukken of nog gaat komen.
Een wandeling helpt je om benieuwd te zijn naar alles wat je onderweg tegenkomt. Elke bocht, elke heuvel en elke kruising geeft je een nieuwe horizon. Een ander perspectief. Soms mooie uitzichten over meren en velden, maar soms ook stinkende modderpoelen, steile heuvels en glibberige paden. Die tegenslagen komen we op al onze wegen (een keer) tegen.
Stress is dat je probeert iets onder controle te krijgen wat oncontroleerbaar is.
Michelle Dusseldorp
Maar wanneer we verder lopen komen we altijd weer op een nieuw deel van het pad. Tegenslagen gaan weer voorbij. De tijd heelt en nieuwe keuzes brengen andere mogelijkheden.
Wandelen helpt mij om benieuwd te blijven naar het pad zelf, naar wat er komt en nog in het onbekende is. Maar daarbij vooral om mij heen te kijken en het nu te ervaren. Er is al zoveel moois te zien, daar hoef je echt niet voor in de toekomst te leven.
Een solo wandeling: iets voor jou?
Hoe één wandeling zo’n bron van levenslessen voor het gewone leven kon zijn, had ik nooit verwacht.
Je begrijpt dat ik jou die ervaring ook gun.
Waar verlang jij naar? Heb jij behoefte om te groeien in iets van bovenstaande? Wil je beter voor jezelf zorgen, de weg bepalen of buiten je comfortzone gaan?
Wil je kracht en kwetsbaarheid samen laten oplopen of wil je leren meer benieuwd te zijn naar elk deel van jouw levensreis? Waar je ook mee bezig wilt, weet dat je meer kunt dan je denkt.
Probeer het eens uit, een (lange) wandeling alleen. Misschien is het voor jou ook een mooie oefening waar je in een andere context veel aan zult hebben.
I don’t know where i am going but i am going on my way
Lucy Woesthoff – Woman
Wandelen: meer dan je benen bewegen
Wandelen is echt meer dan alleen een manier om van A naar B te komen. Wandelen draagt bij aan je fysiek en psychische gezondheid en het is een leuke manier om bij te praten.
Ken je de app Ommetje bijvoorbeeld? In de afgelopen maanden hebben wij hier aan meegedaan met onze collega’s. Na elk ommetje van 20 minuten kregen we een ‘feitje’ van neuropsycholoog Erik Scherder. Wandelen is echt goed voor ons brein!
Wandelen helpt op allerlei manieren tegen stress of om stress te voorkomen. Lees hierover meer in meer bewegen? Geen stress! Het verruimt daarnaast je blik, geeft nieuwe inzichten om met problemen om te gaan en werkt verbindend.
Nog niet overtuigd? Lees dan eens deze 55 redenen waarom wandelen goed voor je is van Wandelvrouw.
Ga op weg, begin bekend, heb moed en geniet!
